خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ های نانوکریستال سلولز ـ پلی ‏وینیل ‏الکل

در این پژوهش خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ های حاصل از نانوکریستال سلولز ـ پلی وینیل الکل بررسی شد. فیلم‏های نانوکامپوزیت‏ حاوی درصد‏های متفاوت نانوکریستال سلولز (3، 6، 9 و 12 درصد وزنی) با روش قالب‏ریزی حلال تهیه شد. تأثیر نانوکریستال سلولز بر خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت ‏ها مطالعه شد. بدین منظور، جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی فیلم‏های نانوکامپوزیت اندازه‏گیری شد. نتایج نشان داد که افزودن نانوکریستال سلولز با کاهش جذب رطوبت، نفوذپذیری به بخار آب، سرعت انتقال اکسیژن، و سرعت انتقال بخار مواد شیمیایی موجب بهبود خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ ها می شود. بهبود خواص بازدارندگی نانوکامپوزیت‏ ها به درجۀ تبلور بالای نانوکریستال سلولز و واکنش شدید بین گروه‏های هیدروکسیلی نانوکریستال سلولز و زنجیرۀ پلیمری پلی وینیل الکل نسبت داده شد که نشان دهندۀ پخش خوب و چسبندگی مطلوب نانوکریستال سلولز و ماتریس پلی وینیل الکل است. علاوه بر این، نانوکریستال سلولز مسیر پر پیچ و خمی برای عبور مولکول‏های نفوذکننده فراهم می‏کند. میزان بهبود خواص بازدارندگی در ماتریس‏های با درجۀ هیدرولیز بالا در مقایسه با ماتریس‏های با درجۀ هیدرولیز پایین، چشمگیرتر بود.